EVC Edamse Voetbal Club
Met de kermis in de benen om 9.30 afreizen naar talentenkweekvijver Zeeburgia: er zijn leukere manieren om de zaterdag te beginnen. Een extra handicap was dat Eric was geblesseerd en dat Aaron en Laurens nog op vakantie waren. Marc en Kike vielen in deden dat heel behoorlijk. Door allerlei omstandigheden arriveerden we laat in Amsterdam-Oost en was er nauwelijks tijd voor een goede warming-up. De tegenstander had, zo leek het, intussen al een complete training afgewerkt. Zij waren er klaar voor, maar in de kleedkamer van EVC spatte weinig enthousiasme van de bleke koppies. Het omkleedtempo van sommige spelers haalde het niet bij het tempo dat men in de Meermin gewend is. Ondergetekende hield zijn hart een beetje vast. Maar toen de wedstrijd op gang begon te komen, bleek het wel mee te vallen met de werklust van onze spelers. We speelden in een 4-4-2-opstelling met Brian en Marc in de voorhoede, Daniël, John (Kike), Quino en Jan op het middenveld en Sam, Rowan, Casper en Emiel in de achterhoede. Het ging lang vrij aardig, maar het overwicht van de tegenstander, vooral tot uiting komend in de snelheid en kracht van de spelers, mondde halverwege de eerste helft uit in een tegendoelpunt. Vlak voor rust viel de 2-0. Bij zo’n stand en in die omstandigheden (warm, kermis, etc.) dreigt een veel grotere afstraffing. De jongens bleven echter hun best doen en bij vlagen werd er goed gecombineerd en kwamen er kleine kansjes. Toch kwam de 3-0 niet als een verrassing. Dat het daarbij bleef, was vooral te danken aan het uitstekende keeperswerk van Mike, die na afloop zelfs werd gecomplimenteerd door de trainer-coach van Zeeburgia. Al met al, zo in de aanloop naar de competitie, een nuttige wedstrijd.
Dick