EVC Edamse Voetbal Club
Ook vandaag was het weer wederom super. Je zou je wanen in een land iets dichter bij de evenaar dan ons, in de regel, koude kikker landje. EVC mocht aantreden tegen de numero uno van de competitie, de Beemster D1. Het team staat ongeslagen aan kop, maar EVC heeft iets goed te maken na wedstrijd van vorige week. Zou er een stunt in zitten deze week? Het publiek had zich, gewoontegetrouw, op de reguliere plekken opgesteld langs het hoofdveld en enkelen onder ons sloegen het inspelende Beemster D1 gade. Opvallend was de boomlange keeper van Beemster die vergezeld werd door een aantal potige tweedejaars voetballers. Controle door van de documenten liet zien dat alles reglementair in orde was en Bart Reynierse floot derhalve voor de start van de wedstrijd.
Mag opgemerkt worden dat het altijd heerlijk is als Bart fluit! Natuurlijk overwicht op het veld, een vlotte wedstrijd en rechtvaardige beslissingen. Ik weet nog wel een team die zijn diensten goed zou kunnen gebruiken ;-).
Rob Bakker had naar aanleiding van het verlies tegen Purmersteyn en de daaropvolgende trainingen een afwijkende strategie bedacht. In een 4-4-2 opstelling trad EVC D1 aan, in tegenstelling tot de 4-3-3 opbouw die in het verleden werd gekozen. Dat hield in dat linkervleugel speler Bas Nieuweboer op de bank zat, vergezeld door Joel van der Vlies. Colin Hetjes acteerde als een stofzuiger op het middenveld, achter/naast Jeffrey Karstens.
Uiteraard vereisen dit soort veranderingen in speelwijze aanpassingsvermogen van het team, maar het was wel direct duidelijk dat er meer rust en controle was binnen het team. Ook in de spits was het nog een beetje zoeken, na eerst met vleugelspelers te hebben gespeeld, moest er nu met twee ‘echte’ spitsen worden gespeeld. We bleken toch in staat gevaarlijk te zijn in de omschakeling en vonden gaande weg onze weg op het veld.
Halverwege de tweede helft was er dan toch een tegenvaller. Een door de Beemster geschoten bal vanaf de rechterachterlijn stuiterde voor lars omhoog over onze keeper heen en werd in het doel gewerkt. Zo was het, ietwat tegen de verhoudingen in, opeens 0-1. EVC liet echter niet de kopjes hangen en demonstreerde de zo noodzakelijke teamspirit. Een verademing om te zien dat het team zichzelf oppepte en achter de gelijkmaker aan ging.
Dat leidde 10 minuten later tot een doelpunt van Jeffrey met het hoofd op een voorzet van Vincent Wissels. En ongelofelijk maar waar was het niet langer dan 2 minuten erna, net voor het fluitsignaal van de rust, Twan Dijkhuizen die wederom op een voorzet van Vincent de bal keihard tegen het dak van het doel ‘rostte’. Twan zou later zelf aangeven dat hij niet anders kon dan de bal keihard schieten: ‘hij moest en zou er in’. Met 2-1 op het scoreboard en verbeten blikken op de gezichten van de D1 spelers was het duidelijk dat er een andere sfeer heerste dan vorige week. Deze winst lieten we ons niet meer afpakken.
De tweede helft was weliswaar spannend, maar kende geen grote verrassingen. Los dan van de gelijkmaker die gescoord werd door Beemster, maar die vanwege buitenspel werd afgekeurd. Hoewel er wat gemor was, werd dit toch sportief door Beemster opgepakt. De 2-1 bleef staan. Verschillende kansen waren er nog aan beide zijden, maar echt gevaarlijk werd het niet meer, voor geen van beide doelen. Bij het laatste fluitsignaal was er een enorme ontlading. EVC had de koploper verslagen en staat nu op de derde positie in de competitie, op 3 punten achter de Beemster D1.
Mannen jullie hebben deze week laten zien dat het ook anders kan! Met teamspirit en de wil om te winnen hebben jullie de overwinning behaald. Volgende week uit tegen De Wherevogels D2.