EVC MD2 weer 3 punten, maar weinig vreugde..

Vandaag stond weer een belangrijke wedstrijd op de kalender, tegen Wherevogels MD1.
Tijdens de thuiswedstrijd bleek Wherevogels al een geduchte tegenstander.

Met een zonnetje in het gezicht reden we richting Purmerend.
Naast Jennifer, die afgereisd is naar Londen dit weekend, waren ook de zusjes Naoual en Jamila afwezig.
Anne Prinsze versterkte de gelederen, net als thuis tegen Wherevogels.

Door parkeer-perikelen hadden we na het omkleden nog precies een kwartier voor de warming-up en het inspelen. De sfeer was goed, iedereen was geconcentreerd, meteen vanaf het beginsignaal van de nog jonge scheids.
Wherevogels kwam in de eerste helft bijna niet op onze helft, het grootste gedeelte van het spel speelde zich op het middenveld af.
Toch hadden we niet echt de overhand, kansen genoeg maar echt in de zestien kwamen we niet.
Het was Selena die na een sprint richting de achterlijn de bal prachtig voorgaf richting de goal, en Anne Prinsze schoot ‘m strak binnen: 0-1!
De gehoopte doorbraak was dit echter nog niet, het spel bleef zich concentreren net buiten het strafschop gebied.

Na de verdiende rust en de limo gingen we weer vol gas van start aan de tweede helft.
Het leek echter of Wherevogels ineens miraculeus over een aantal nieuwe speelsters beschikte, die behoorlijk konden voetballen… Direct kwamen we onder druk en verplaatste het spel zich richting onze goal.
Natuurlijk lieten we dit niet zomaar gebeuren, onze verdediging staat z’n vrouwtje en o.a. Luna, Charlotte, Eva, Chelsea en Sofie hielden achter de hekken dicht, al moest Tessa wel een paar keer in actie komen.
Het middenveld met Anne Prinsze, Anne Klouwer, Faye, Roos en Noah kwamen goed terug om te helpen waardoor het meeste gevaar voortijdig werd afgewend.
Ook de voorhoede met afwisselend Esmee, Selena en Anne (K) kwamen goed helpen.

Na een aanval van Wherevogels pikken we de bal op en is de bedoeling om langs de linkerflank naar voren te snellen. Selena krijgt de bal en passeert een meisje en wil verder naar voren rennen, maar hetzelfde meisje gaat achter haar aan en samen met een team genoot raakt Selena in een soort sandwich en komt lelijk ten val.
Direct is duidelijk dat het foute boel is, ze heeft veel pijn en kan amper bewegen.
Na een vluchtige inspectie wordt besloten om de ambulance te bellen en Selena wordt op een brancard naar een kleedkamer gedragen.
Hierna gaat het spel verder, al zijn de meiden behoorlijk aangeslagen. Ondergetekende was meegegaan met Selena dus heeft het spel even gemist, maar de score zou verder oplopen tot 0-3 door 2 doelpunten van Esmee.
Ondanks de benodigde overwinning (waardoor we zo goed als kampioen zijn!) was de stemming bedrukt.

Later zouden de röntgenfoto’s op de eerste hulp bevestigen dat Selena haar sleutelbeen heeft gebroken, en dus dit seizoen waarschijnlijk niet meer zal voetballen. Beterschap Selena, rust lekker uit!

Langs deze weg wil ik nog het wedstrijdsecretariaat van Wherevogels bedanken voor het kordaat optreden en hulp.

Zie jullie dinsdag weer op de training.

Peter

Check Also

EVC JO12-1 kan geen potten breken in laatste wedstrijd van najaarscompetitie

Purmerland JO12-1 – EVC JO12-1 (2-1, rust) 2-1 voor Purmerland JO12-1 (30-11-2019, 5e competitiewedstrijd voorjaarscompetitie, …