Jan Patat dames toernooi MC1

9:00 op zondag ochtend traden 12 van onze MC meiden, aangevuld met keepster Fenna Swier, aan tegen de MC 3 van DESTO. En ze hadden er direct zin in, getuigen de 5 tot 6 verzoeken om als reserve te beginnen. Winnaars van deze tombola waren Roos & Sam.
EVC startte ouderwets, dat wil zeggen mooi combinatie voetbal en het niet afmaken, een counter tegen, 1-0 achter. Nu spelen we 20 min per wedstrijd. Maw de tijd om het recht te zetten is beperkt. Gelukkig had Nina halverwege de wedstrijd door dat de keepster niet bij de lat kon en lanceerde met zacht beleid bekeken de bal onder de lat door achter de keepster. Sam stond inmiddels te trappelen van ongeduld, bekomen van haar enthousiasme om langs de lijn te starten en misschien wel geschrokken van de impact van haar aanbod (nl dat je dan ook niet meespeelt) en kwam er in voor Daphne. Toch was het niet Sam die de winst zou binnen halen, maar Annemijn.
10:00 uur begon de wedstrijd tegen Waterwijk MC3; nu waren de meiden wakker en wilde inmiddels niemand meer wissel en eerlijk gezegd is het mij ook onduidelijk is inmiddels. Wat ik nog wel weet is dat het spel zich alleen op de helft van DESTO afspeelde en EVC kans op kans op het doel van DESTO afvuurde, waarbij geconstateerd mocht worden dat DESTO over een geweldige keepster beschikte. Doch één keer probeerde een verdedigster deze bewaker van het vijandelijk doel te evenaren waardoor Daphne mocht laten zien hoe je Penalty’s behoort te nemen.
Ik zou ook graag willen dat de heren die dit lezen het ook even tussen de oren knopen. Daphne begrijpt dat een penalty draait om vertrouwen in eigen kunnen en laat zich niet afleiden; ze schoot de bal rechts onderin het hoekje van het net. De volgende was een dreun van Sam; een bal die ze kreeg van Nina, even leek het of ze hem te ver liet door rollen mar met een katachtige draai en haar kenmerkende dubbelklap beweging waar zowel bovenlichaam als rechter schoen als een schaar naar elkaar toe buigen timmerde ze de bal langs de keeper, die nog moest reageren. De derde was van een onbeschrijfelijke schoonheid; eigenlijk was de combinatie vooraf tussen Sam en Daphne dat (U begrijpt hopelijk dat ik die dan ook niet voorradig heb).
Door deze overwinning en de vorige bleken we, door de resultaten die onze concurrenten onderling hadden bewerkstelligd, al aan 1 punt genoeg te hebben om de finale te halen.
De opponent was om 10:50 Always Forward MC1. Dit potje had EVC al snel onder controle. Er schoot wel eens een countertje door maar die werd geneutraliseerd door Roos. Ook hier werden we opweg geholpen door een aspirant keepster in de verdediging; Dus schoot Daphne weer rechts in de onderste hoekpunt van het net. Hierop zou in de komende minuten antwoord van Always Forward volgen (even een intermezzo; Ik heb niet doorgehad dat het een buitenspel doelpunt was en dat wij niet aftrapte; ik word oud; ik was dus in de veronderstelling dat we 1-1 stonden). Britt en Elise kwamen er in, al voor sorterend op de finale had ik, Daphne er voor de tweede keer uitgehaald (reken foutje, mijn excuses) en Annemijn. Britt wilde scoren vertelde ze aan de kant, tot haar schrik werd ze in de voorhoede gezet; ze wilde als verdediger scoren. Het duurde niet lang of Jamy zou bijna scoren vanaf de rechter punt van de 16 leek ze de bal onder de keeper door te schuiven echter bleef de bal voor een leeg doel liggen. Britt was er als de kippen bij om haar (nog geen 5 minuten eerder gemaakte) belofte in te lossen 2-0 (in mijn hoofd 2-1). Weer een reactie van Always Forward, een snelle counter leidde tot een schot op doel die Fenna met een duik dacht te kunnen pakken echter tikte Nora de bal, in haar enthousiasme te verdedigen, de andere kant van het doel in. Nu was het pas echt 2-1 maar ik maakte me toch zorgen; mijn hoofd zei 2-2 dus met de tweede goal dit toernooi van Sam was ik heel opgelucht. Na het affluiten van de scheids had iedereen het over een mooie 3-1 overwinning. Fenna heeft mij even haarfijn uitgelegd hoe buitenspel ook weer werkt.
Ja en dan is er natuurlijk een finale en natuurlijk tegen Volendam.
Maar wat wij inmiddels weten en de tegenstanders niet; is dat we gaande we warmer zijn steeds beter spelen en aangezien we op dat moment al 60 minuten gespeeld hebben. Ik kan het verkeerd gezien hebben maar Volendam heeft nauwelijks een kans gecreëerd. EVC deed dat wel. Een van deze kansen werd door Sam benut.
Een terechtere winnaar van het toernooi heb ik niet gezien vandaag. Met andere woorden het bovenstaande is met de nodige trots opgeschreven
Vinzent