EVC Edamse Voetbal Club
Na 3 nederlagen op rij is het de “Vrienden van de Zondag 3 min 1” weer eens gelukt om een wedstrijd te winnen. Thuis werd laagvlieger KGB 4 met veel pijn en moeite verslagen, 5-4. De pijp leek een beetje leeg de laatste weken, maar vandaag was onze “box to box” speler Toon Visser weer terug en dat scheelde de bekende slok op een borrel. Met 14 vrienden leken we zelfs wat ruim in de spelers te zitten, maar met een vriendenteam weet je pas na afloop van de wedstrijd of je spelers genoeg had. Mike Onsia haakte vlak voor de aftrap af, Marco Kassteen een minuut of 10 erna en Alec Fanger lag nog in de snooze-mode te dromen van de dingen die gebeurd waren of nog te gebeuren stonden.
Onder leiding van scheidsrechter Uijlenhoed trapte KGB af en 2 minuten later lag de bal al bij onze tegenstander in het netje. Jeffrey Kunst ging er aan de rechterkant vandoor, zette voor en Toon rondde netjes af, 1-0. Snelle voorsprong, rustig uitbouwen en daarna afpilsen op het zonovergoten EVC-terras leek een prima besteding van deze fraaie zondag. Helaas dacht KGB, dat na dit seizoen de brui eraan geeft, daar iets anders over. Wij speelden veel te slordig en de voorwaartsen van de bezoekers uit Bovenkarspel bleken redelijk behendig. Kortom, wij hadden onze handen meer dan vol aan deze opponent en “de voorsprong rustig uitbouwen” werd “de voorsprong met man en macht verdedigen”. Gelukkig bleven grote kansen uit, was doelman Patrick Sombroek wel bij de les en kregen wij aan het eind evan de eerste helft nog goede mogelijkheden om de wedstrijd in het slot te gooien. Gerro Sanders leek uit een hoekschop de bal voor het inkoppen te hebben, maar kon er net niet goed bij. Martin Schilder ging alleen op de doelman af, maar mikte de bal precies langs de verkeerde kant van de paal.
In de rust kwam er goed nieuws uit Oosthuizen, Alec was gearriveerd. Lichamelijk dan, geestelijk nog niet. Want na 1 minuut in de tweede helft kreeg hij een uitgelezen kans op de 2-0 toen de laatste man van KGB de bal miste en Alec alle tijd kreeg om deze op doel te schieten. Maar Alec leek nog niet helemaal wakker en te schrikken van deze kans. Daarna was het over en uit met EVC en was KGB de bovenliggende partij. Een keiharde knal in de rechteronderhoek betekende de 1-1. Een schot waarbij de bal door de benen van een EVC-speler heen ging de 1-2 en daarna werd het zelfs 1-3 toen Patrick in eerste instantie nog fraai redde maar de bal in de rebound alsnog werd ingeschoten. Dag vriendenteam, dag gezellige afpilszondagmiddag, einde seizoen. Erwin Rossenaar er uit en Daniël van Leuzen er in, het bleek de ommekeer. Of waren het toch Martin en Toon die ineens heel goed in de wedstrijd zaten? Binnen 10 minuten waren de rollen namelijk omgekeerd. Drie keer ging Martin er over links vandoor en drie keer wist hij Toon te bereiken die netjes afrondde. Van 1-3 naar 4-3, onze vaste supportersschare wist niet wat ze meemaakten. Bij de 4-3 legde scheidsrechter Uijlenhoed nog even aan een oververhitte KGB-speler uit wat de voordeelregel inhoudt en dat hij zich bij een medespeler moest melden want die stond bij de tweede paal te “suffen”. Juist, met een grap en een grol los je veel op. Daarna werkte een KGB-speler een voorzet nog in eigen doel en was de stand 5-3. Gerro eruit, Erwin er weer in. Die had bijna het doelpunt van het jaar op zijn schoen toen hij een uittrap van de doelman ineens op zijn schoen nam. De bal had vaart genoeg, maar jammer genoeg teveel in bovenwaartse richting. KGB maakte nog een eretreffer en zo was de eindstand 5-4. Het was nog lang gezellig op het terras. Volgende week sluiten we het seizoen af, na 3 bekerwedstrijden en 26 competitiewedstrijden is het dan mooi geweest.