EVC Edamse Voetbal Club
Niemand heeft de afgelopen nacht rustig geslapen, zowel de speelsters als de coaches..
De zenuwen gierden de hele dag door de groepsapp, vanavond was het erop of eronder..
De coaches wisten dat we theoretisch al zo goed als kampioen waren, maar we wilden op safe spelen.
Er moest gewonnen worden.
Een lange colonne auto’s vertrok al toeterend richting Assendelft, voor de wedstrijd tegen Westzaan.
Westzaan viel in op een meidentoernooi daar, vandaar de afwijkende locatie.
Anne Prinsze en Henriette ware ook mee, ze hadden tijdens de competitie ook hun steentje bijgedragen en waren dus vanzelfsprekend ook bij deze “finale” uitgenodigd.
Het mooie complex van Assendelft lag heerlijk in het zonnetje, iedereen stond op scherp.
Toch moesten we nog hard aan het werk, bleek.
Meteen vanaf het fluitsignaal gingen beide teams meteen in de aanval op de bal, en werd er om iedere meter gestreden. EVC had wel de overhand, maar kon niet echt druk zetten.
Langzamerhand werd er echter bij vlagen prachtig over de flanken aangevallen, en speelde de strijd zich steeds meer bij het Westzaanse doel af.
Uiteindelijk was het toch Anne Prinsze die de score opende, 0-1!
Het gejuich steeg op uit de tribune en langs de kant, het ijs was gebroken.
Toch was de wedstrijd nog niet gespeeld, Westzaan knokte terug.
Tessa, die weer een prima wedstrijd keepte, moest een aantal keer ingrijpen, evenals onze solide verdediging.
Dan volgt een prachtige aanval over links, waar Noah hard achter een mooie diepe bal aanrent, vlakbij de achterlijn met de bal kapt, daardoor 2 Westzaan verdedigsters op het verkeerde been zettend, weer richting het doel draait en vanaf de zijkant prachtig inschiet.. 0-2, een fraai doelpunt!
De prima scheids fluit ten teken van de limo-break, een welkome pauze.
Na de rust ging de strijd direct door, en kwam Westzaan zelfs een paar keer gevaarlijk dicht bij ons doel.
Door een ongelukkig terugkerend schot tegen de rug van een Westzaan meisje kaatste de bal nét over Tessa tegen de lat, en kaatste nét binnen de lijn.., 1-2.
Gedreven als we zijn geven we het natuurlijk niet op, en het spel schuift weer richting Westzaan doel.
Dan is het uiteindelijk toch weer Anne die zichzelf vrij draait van een tegenstandster, en hard de 1-3 inschiet!
Tot het fluitsignaal blijft het dan een beetje rond de middencirkel gecentreerd, en als dan de scheids tenslotte het verlossende fluitsignaal blaast, is de vreugde niet te bevatten…: WE ZIJN KAMPIOEN!!
Totale gekte op het veld, iedereen omhelst elkaar..
Na Westzaan nog even bedankt te hebben voor de sportieve wedstrijd, werden de dames voorzien van een tijdelijke (chocolade) medaille en een bloemetje uit handen van Rolph.
(ook de coaches werden niet overgeslagen.. 🙂 )
Top gedaan meiden, jullie hebben het echt verdient! Jullie hebben er stuk voor stuk hard voor gewerkt, en veel geleerd.
We gaan het morgen op gepaste wijze vieren!
Peter