EVC Edamse Voetbal Club
Het was voor hoofdtrainer Rolph Meijer weer puzzelen de dag voorafgaande aan deze wedstrijd. Met de volgende gegevens
Kim U (geblesseerde tenen), Britt (rug blessure), Roos (liesblessure), Sam (onwillige hamstring), Femke (problemen met de knie), Annemijn en Elise op vakantie, Iris (langdurig geblesseerd) & de MC1 die gelijktijdig met de MB1 was geprogrammeerd wat betekende dat er geen beroep op Fenna of Tessa gedaan kon worden. Het noodscenario werd uit de kast gehaald en Bobby (keepster) Irene en Janna werden gebeld. Op zaterdag werd deze selectie nog aangevuld met een talent uit de MD1 Fay. Uiteindelijk stond er een ondanks pijn gedreven team van 15 dames waar deze trainer nog de grootste moeite had om de diverse geblesseerden het spelen uit het hoofd te praten (Eenmaal omgekleed willen ze spelen ook). De wedstrijd zou worden geleid door scheidsrechter Jeroen Klein. Dus qua voetbal talent (al dan niet aanstormend) reden te meer deze wedstrijd te willen zien; U zou hier sowieso niet alleen hebben gestaan, het was lekker druk langs de lijn.
Het eerste bedrijf zou beginnen met Kim b, Irene en Annicka in de aanval, Kim U, Nina en Daphne op het middenveld, Femke, Sam (voorstopper), Britt (laatste vrouw) en Nora in de verdediging en Bobby op doel.
Evc begon direct goed combinerend (iets te veel door het midden naar mijn smaak waardoor het te druk voor het doel werd) en deed vele malen de bal vlak naast het doel belanden. Maar de drukte daar in de 16 maakte het mij onmogelijk om altijd te zien wie nu daadwerkelijk de bal als laatste had beroert. Vaak was het Irene, maar ook Kim raakte vaak het doel op een haar na. De keeper van Assendelft werd door al dit geweld wel goed warm geschoten en een steeds moeilijker te passeren element op onze tocht naar een overwinning. Mocht ik toch wat opmerkelijke zaken noemen waren dat toch wat knap gecombineerde acties waar een keer Irene alleen voor de Keeper op dook en de bal heel beheerst de keeper rechts (voor ons rechts) met een beheerste trap zou passeren helaas toucheerde ze de paal; want een dergelijke actie verdiend echt een doelpunt. Ook zou een knap staaltje van iets te hard rondspelen leiden tot een kans waar Kim B tegen de bal aan kon lopen. Helaas was de snelheid van de bal hier een spelbreker om dat Kim de bal net niet genoeg kon controleren waardoor deze vlak langs de rechter bovenkruizing zou scheren en het vangnet zou voorkomen dat deze bal bij Oosthuizen terug te vinden zou zijn geweest. Gelukkig zou Irene met een mooie knal toch EVC op 1-0 brengen en even later scoorde Kim Bakker uit een voorzet van rechts met (he alweer?) het rechter been. De eerste helft zou met deze 2-0 stand worden uitgespeeld en dat mag de keepster van Assendelft worden aangerekend en een beetje de verfijndheid van combineren. Hoewel mooi net iets te hard of te zacht soms waardoor dit net de ruimte voor de keepster genoeg ruimte gaf op de bal te duiken alvorens Nina (veelvuldig), Sam (inmiddels spits) of Irene konden uithalen.
De tweede helft zou dan Fay even meespelen en die besloot maar meteen de show te stelen. Eerst met iets te veel dadendrang, maar eenmaal vanuit de rol van middenvelder en samenspelend met Nina, Daphne en Annicka en hier en daar slidings makend (dit tot bewondering Lian Slot, die in afwachting van het vertrek van de Dames naar Diemen even glunderend van herkenning (qua slidings) in de dug-out was gaan zitten).
Ook Jana moeten we bedanken omdat zij onze zwaar geblesseerde achterhoede kwam helpen met het niet in de problemen komen, dankzij haar snelheid werd menige uitbraak in de kiem gesmoord en in combinatie met de elkaar afwisselende Roos en Britt heeft Bobby maar 3 keer in actie hoeven komen in de eerste helft (in de tweede helft kon ze haar spreekwoordelijke suoku boekje wel weer tevoorschijn kunnen halen.
Volgende week mogen we onze wonden likken of vakantie vieren, rustig trainen of een combinatie van die dingen en de week daarop wacht ons Fortuna Wormerveer. En toch een puntje van kritiek ik hoor onze meiden soms zeggen dat ze het niet erg zouden vinden om onderin te eindigen zodat het tweede gedeelte (de voorjaarscompetitie) dan mogelijk een kampioenschap oplevert. Ik wil daar toch tegenin brengen dat we met de wedstrijden die we net aan winnen of net aan verliezen toch het meeste leren en ons dan ook echt halverwege dit jaar op plek 2,3 of 4 zie staan omdat we daar horen gezien het voetbal dat we af en toe laten zien.
Uw trotse trainer Vinzent